Ad Dekkers in zijn jeugd

Als kind zal Ad regelmatig langs de oevers van de Lek hebben gestruind. Hij heeft zich hier altijd door laten inspireren.

$alt

Geometrische abstractie

Lijnen, cirkels, vierkanten en driehoeken zijn samen met reliëfs en het daarmee ontstane lichtspel kenmerkend voor het werk van Ad.

$alt

Beeldend denken

Ik zou graag werk willen maken, dat zo vanzelfsprekend is als het wuiven van het riet, of de steeds terugkerende golfslag op het strand.

Spraakmakend

Tijdens de Kersttoespraak van Koning Willem Alexander in 2017 was achter hem een groot, leeg, wit ‘schilderij’ te zien. De details van het kunstwerk waren nauwelijks zichtbaar. Kranten stonden bol van het wit achter de koning, mensen raakten niet uitgepraat over Vierkant met sector van Ad.

$alt

Prinses Beatrix

Prinses Beatrix is bewonderaar van zijn werk en kende hem persoonlijk. Bij zowel Drakensteyn als paleis Huis ten Bosch staat een exemplaar van Kubus en cilinder in overgang. Hier wordt in vijf stappen de overgang van kubus naar cilinder gerealiseerd.

$alt

Progressie in vier richtingen

Ook dit werk straalt een enorme dynamiek uit. Het symboliseert molenwieken die in vermenigvuldiging doordraaien en zich uitstrekken. Beelden van Ad zijn meestal wit, hij vond dat de vorm dan het beste uitkwam door werking van licht en schaduw.

$alt

van prisma naar cilinder

Een ontwerp van Ad Dekkers uit 1971. De titel verraadt de opbouw van het beeld. Het grondvlak is een gelijkzijdige driehoek. De driehoek krijgt 3-dimensionaal een hoogte gelijk aan de zijde van de driehoek. Daarmee ontstaat een prisma. In de opbouw van dit beeld verliest dit prisma in drie stappen telkens een hoekpunt op weg naar een cilinder (zie de doorsnedes aan de rechterzijde). In een opgaande draaibeweging ontwikkelt het prisma zich aldus ruimtelijk: van een driehoek, “waar je niet mee kunt praten”, tot de cirkel die erin besloten ligt.

$alt

Zijn werk in Nieuwpoort?!

Als metafoor voor het verzwelgende en het verdedigende water, als vertaling van het wuiven van het riet en de steeds terugkerende golfslag op het strand, biedt dit nog niet eerder gerealiseerde werk van Ad Dekkers een unieke kans een landmerk, ode, gedenkteken te verwezenlijken op zijn geboortegrond, Nieuwpoort.

$alt

Ad Dekkers. Nieuwpoort (1938) - Gorinchem (1974)

Eigenlijk maak ik nog steeds landschappen, maar dat moet je niet verder vertellen.

$alt